سلام

اینجانب به عنوان دبیر کانون چهارسو از طرف خودم وتمام دوستان عضو در کانون چهار سو از خانم بهرامعلی نژاد که در طی این سالها بی غلو مثل مادری دلسوز. دوستی صمیمی.باهوش وکاردان از ما کانونهای نوپا حمایتی بی حدو حصر کردند تا جایی که موقیت شغلیشان در معرض خطر قرار گرفت نهایت درود تشکر و امتنان را داریم.امیدوارم که در تمامی عرصه های زندگی همچنان موفق باشید وبدانید که همچنان دوست بسیار عزیزی برای تک تک ما هستیدو ما مدیون تلاشهای شما هستیم و برای جبران این زحمات از عملی فرو گذار نخواهییم بود

درود

با عرض سلام خدمت دوستان عزیزم و معذرت به این خاطر که مدت طولانی در وبلاگمون مطلبی نگذاشتم ام واین کار دلیل بسیار واضحی داشت و ان هم مدیریت سلیقه ای بی تدبیر بی مطالعه مدیران جدید بود که با حضور هر مدیریت جدید ما شاهد تصمیم گیریهای شخصی و سلیقه ای و پنبه شدن رشته هایی هستیم که کانونهای مردم نهاد با سختی تافته اند.

باری امید واریم که دیگر شاهد چنین اب سرد هایی بر پیکر کانونهای مردم نهاد نباشیم

دوستان سلام

روز بیست و پنجم اردیبهشت ماه به اصطلاح روز بزرگداشت شاعریست که در تمام دوران غریب ماند چه اندوره که محمود غزنوی به علت حسادت دشمنان و رای انان به کافر بودن فردوسی رابه باز خواست کشاند چه ان زمانی که پی به این اثر شگرف برد و با حماقتی مثال زدنی به اصطلاح برای پاداش این گنجینه که ارزش ان به اندازه سلطنت محمود بود ده هزار سکه نقره به او پاداش دادو چه حال که ما به نام این شاعر میبالیم اما اکثر ایرانیان امروزه نام او را فقط به میدانی میشناسند و حتی بیتی از این شاه کار  را از بر نیستند.

در بزرگی فردوسی همان بس که اگر شاهنامه نبود معلوم نبود ایرانیان حال به چه زبانی سخن میگفتند اما دریغ که حتی انقدر به خودمان زحمت نمیدهیم که با برگذاری یادواره ای هر چند کوچک نام این فخر ایرانی را زنده بداریم و هر یک به بهانه ای از این مسولیت شانه خالی میکنیم.که کودکان ما امروزه تمام استوره های دروغین غربی را میشناسند اما با نهایت تاسف نمیدانند حکیم ابولقاسم فردوسی که بودو چه کرد و با اصطلاحاتی دردناک زبان شیرین فارسی به حد نهایت تنزل داده اند.و چه بسیار شاعرانی که از او هم غریب ترند.